Contextuele therapie

Een belangrijke werkvorm binnen onze praktijk is de contextuele therapie. Deze vorm van therapie gaat er van uit dat iedereen onlosmakelijk is verbonden met zijn familieleden. Een ieder wordt mede gevormd door het gezin waarin je opgroeit. Gebeurtenissen, gedragingen, kenmerken en gevoeligheden worden bewust en onbewust van ouder op kind doorgegeven en kunnen een hulp, maar ook een last zijn in je leven. Schatten, maar ook schades worden doorgegeven.

Veel problemen die mensen tegenkomen in hun leven hebben te maken met iemands achtergrond en levensgeschiedenis. De relatie met de ouders, de normen en patronen van het gezin waarin iemand opgroeide, werken dikwijls, wel of niet bewust, door in het gedrag naar partners, kinderen en anderen.

Bij de contextuele therapie wordt er bij problemen gekeken wat de rol van de familierelaties is. De balans tussen vrijheid en verbondenheid met ouders, kinderen en andere familieleden wordt als belangrijk uitgangspunt gebruikt. Belangrijke begrippen daarbij zijn: loyaliteit en rechtvaardigheid, geven en ontvangen; maar ook het kijken vanuit meerzijdige partijdigheid door de hulpverlener Binnen relaties is het belangrijk dat er een belans is tussen deze begrippen. In de contextuele therapie wordt er gezocht naar hoe stagnerende relaties weer gezond kunnen worden. Door te werken aan blokkades en teleurstellingen uit het verleden, en het hervinden van het bovengenoemde balans kan de betrouwbaarheid binnen een relatie verbeterd worden.

Het doel hiervan is een goede afweging te leren maken tussen het op een verantwoorde manier zorg dragen voor mensen om u heen, zonder de zorg voor eigen persoon uit het oog te verliezen.